Rubens Gonçalves Barrichello (ur. 23 maja 1972 w São Paulo) - brazylijski kierowca wyścigowy. Aktualnie związany z zespołem Honda startującym w Formule 1.
Kariera
Wczesna
Barrichello był bardzo obiecującym, młodym kierowcą. Zdobył pięć tytułów w kartingu w Brazylii zanim udał się do Europy aby brać udział w serii Formuły Lotus w 1990 r. W pierwszym roku startów wywalczył tytuł, a w następnym dokonał tego ponownie w Brytyjskiej Formule 3, pokonując młodego Szkota, Davida Coultharda. Był bliski wstąpienia do Formuły 1, ale ostatecznie rozpoczął starty w Formule 3000. Nie zdobył tytułu, ale trzecie miejsce pozwoliło mu podpisać kontrakt ze stajnią Jordan w sezonie 1993.
Formuła 1
Barrichello zaliczył bardzo udany debiutancki sezon, zdobył tylko dwa punkty w klasyfikacji kierowców, ale zajmował trzecią pozycję podczas Grand Prix Europy (jego trzeci wyścig) zanim w jego bolidzie zabrakło paliwa. Regularnie okazywał się lepszy od swoich bardziej doświadczonych partnerów. Mało brakowało aby jego kariera zakończyła się dramatycznie, w sezonie 1994, gdy podczas treningu do Grand Prix San Marino w wyniku ciężkiego wypadku omal nie zginął. Jego stanu nie polepszyła też wieść o śmierci jego idola, Ayrtona Senny, który zmarł w wyniku wypadku dwa dni później. Jeszcze w tym sezonie zdobył pole position do Grand Prix Belgii, był wtedy najmłodszym kierowcą, który tego dokonał. Sezon zakończył na bardzo dobrej szóstej pozycji.
Gdy jego stosunki z Eddiem Jordanem pogorszyły się, postanowił przenieść się do nowo utworzonego zespołu Stewart Grand Prix w sezonie 1997. Nie pokazywał nic nadzwyczajnego w stajni Jackiego Stewarta, ale sezon 1999 zakończył na siódmej pozycji. Było to wystarczające osiągnięcie dla stajni Ferrari, która postanowiła zatrudnić go od sezonu 2000.
W swoim 123 wyścigu, podczas Grand Prix Niemiec zdobył pierwsze miejsce. Była to najdłużej wyczekiwana przez kierowcę pierwsza wygrana w historii Formuły 1. Sezon 2002 ukończył na drugim miejscu, potwierdzając tym samym swoje umiejętności i dominację Ferrari. Tzw. team orders pozwoliły mu wygrać cztery wyścigi, ale także zmusiły do przepuszczenia Schumachera i zrezygnowania z wygranej (np. Grand Prix Austrii). Takie zachowanie spowodowało zabronienie wydawania przez stajnie poleceń tego typu swoim kierowcom w sezonie 2003.
W siedmiu z pierwszych trzynastu wyścigów sezonu 2004 zajmował drugą pozycję, za swoim partnerem, Schumacherem. Wygrał jednak w Grand Prix Włoch i Grand Prix Chin. Pozwoliło mu to na zajęcie drugiej pozycji w klasyfikacji i zdobycie imponującej liczby 114 punktów. Stawał także 14 razy na podium, czyli tylko o jeden raz mniej niż Schumacher.
Sezon 2005, pomimo kontraktu ważnego jeszcze przez rok, okazał się ostatnim we włoskim zespole. Był to najgorszy sezon Ferrari od wielu lat. Rubens nie był w stanie dorównać swojemu partnerowi - podczas gdy Schumacher wywalczył w słabym samochodzie trzecie miejsce w klasyfikacji, on zajął miejsce ósme z dorobkiem 38 punktów.
Nowym pracodawcą Brazylijczyka został utworzony na bazie British American Racing zespół Honda. Jego nowym partnerem został Jenson Button, który w ciągu sezonu był przeważnie od niego lepszy - co było wiązane z doświadczeniem Brytyjczyka z zespołem B.A.R. W klasyfikacji generalnej, Barrichello został sklasyfikowany na ósmej pozycji z 30 punktami na koncie, o 26 mniej niż Button.
Barrichello przez wiele lat próbował wygrać domowe Grand Prix Brazylii. W dodatku nie ukończył dziesięciu z czternastu, w których brał udział. Ostatecznie pierwszym Brazylijczykiem wygrywającym ten wyścig, od czasu zwycięstwa Senny w sezonie 1993, został Felipe Massa. W kolejnym sezonie startów(2007) Rubens nie zdobył nawet jednego punktu, co nie przytrafiło mu się od początku kariery. Główną tego przyczyną był bardzo słabo spisujący się samochód Hondy RA107[potrzebne źródło]. 16 marca Barrichello wystartował w pierwszym wyścigu sezonu 2008 w Australii, ale został w nim zdyskwalifikowany. Dla niego był to już 251. wyścig w F1. |
